Flisacki Szlak

Toruńska brama najbliższa Wiśle.

Spośród czterech bram Starego Miasta Torunia prowadzących na południe to właśnie ta jedna była najsilniej związana z Wisłą. Jej powstanie miało związek z funkcjonującą w tym miejscu przeprawą przez rzekę, którą w pierwszych wiekach istnienia Torunia pokonywano promem. Z tego powodu bramę nazywano na początku Przewoźną lub Promową.  W 1432 roku na miejscu wcześniejszej budowli o tej samej funkcji wzniesiono zachowaną do dzisiaj, gotycką wieżę bramną. Po tym, jak w 1500 roku u jej wylotu zbudowano pierwszy toruński stały most na Wiśle, bramę zaczęto nazywać Mostową.

Położona najbliżej rzeki, Brama Mostowa często narażona była na wiślane powodzie. Z tego powodu stała się miejscem oznaczania najwyższych poziomów Wisły w dziejach Torunia. Dziś przypominają o nich tablice z datami umieszczone w prześwicie bramy.

Minięcie Bramy Mostowej było bardzo ważnym momentem podróży flisaków w dół Wisły, zwłaszcza w okresie zaborów, gdy dopłynięcie do Torunia wiązało się z przekroczeniem pobliskiej granicy między Cesarstwem Rosyjskim a Prusami. Do połowy XIX stulecia to właśnie przy Bramie Mostowej flisacza brać odbywała obrzęd frycowania, przeniesiony następnie do Gospody pod Turkiem.