Flisacki Szlak

Muzeum Toruńskiego Piernika poświęcone jest najsłynniejszemu smakołykowi kojarzonemu z Toruniem. To kolejne miejsce, w którym można się przekonać o ważnej roli wiślanego transportu i obsługujących go wodniaków.

Praca flisaków miała spore znaczenie dla lokalnej produkcji pierników, bowiem to właśnie z pomocą statków i tratew płynących Wisłą docierały do Torunia składniki niezbędne do wyrabiania piernikowego ciasta. 

Nic zatem dziwnego, że pierwsza podziwiana aranżacja podziwiana przez
turystów w Muzeum Toruńskiego Piernika jest symbolicznym przedstawieniem wiślanej szkuty wypełnionej zamorskimi przyprawami i innymi surowcami. Z kolei w sali warsztatowej Muzeum znajduje się ważny obiekt związany z dawnymi tradycjami flisaczymi. 

To ogromna rzeźba Bachusa siedzącego okrakiem na wielkiej beczce. Stanowiła ona w XIX wieku wyposażenie toruńskiej Gospody pod Turkiem, chętnie odwiedzanej przez ludzi Wisły, którzy nazywali ten posąg „Grubą Maryną”.

 Flisacy wykorzystywali go w swoim obrzędzie „frycowania”.
Elementem tego zwyczaju, wymaganego od każdego, kto po raz pierwszy wziął udział we flisie, był obowiązek pocałowania Bachusa w stopę. Dziś „Gruba Maryna” towarzyszy zwiedzającym, którzy próbują swoich sił we własnoręcznym formowaniu i wypiekaniu pierników.